Önemli: Son kullanma tarihi bir kenara atılacak bir tarih değildir! Aksine, bu bir Kalite tarihi ve 1981'den beri Almanya'daki gıdalara uygulanmaktadır. Yönetmelik 2011 yılından bu yana AB genelinde yürürlüktedir. Son tüketim tarihi neredeyse tüm gıdaların üzerinde tüketiciler için açık bir şekilde etiketlenmiştir.

Örneğin sirke, sofra tuzu, yüksek oranda alkol (hacimsel olarak yüzde 10'dan fazla) ve aynı zamanda şarap, katı formdaki şeker ve sakızın yanı sıra taze meyve, sebze ve bazı unlu mamuller için istisnalar geçerlidir.

Üreticiler son kullanma tarihini, ilgili gıdanın ürüne özgü özelliklerini ne zamana kadar koruyacağını belirtmek için kullanırlar. Bu durum görünüm, koku, tat ve kıvam için geçerlidir. Bu, yukarıda açıklanan kalite özelliklerinin belirtilen saklama koşulları için üretici tarafından garanti edildiği anlamına gelir.

Teneke kutular, genellikle yıllarca süren uzun raf ömürleri nedeniyle özel bir avantaj sunmaktadır. Paul M. Müller'in ADRIA armutları veya ADRIA domatesleri gibi konserve ürünleri, üretimden itibaren minimum 3 yıla kadar raf ömrüne sahiptir.

Ancak çoğu durumda, son tüketim tarihi geçmiş olsa bile gıda hala yenilebilir durumdadır ve hemen çöpe atılmamalıdır. Tüketiciler gıdayı çöpe atmak yerine önce koklayıp denemeli, sonra karar vermelidir.

Öte yandan, kıyma, kümes hayvanı eti veya çiğ süt gibi çabuk bozulabilen gıdaların üzerinde belirtilmesi gereken son kullanma tarihi vardır. Önemli: Son kullanma tarihi geçmiş bu tür gıdalar artık satılamaz ve hiçbir koşulda tüketilmemelidir.